Blog

Sądzę, że to dążenie do wyrównywania komplementarnych względem siebie części ciała w sensie podziału pracy w wykonywaniu ruchu oraz dążenie do symetrii i liniowego ułożenia ciała mają głęboko formatujący w sensie etycznym wymiar. Istotnym punktem odniesienia, jakby ramą w jaką nieustannie wpisuje się ciało praktykującego i jego kontrolujący praktykę świadomy umysł jest podłoże i działająca w przestrzeni siła grawitacji.

więcej

Asana potraktowana autonomicznie przestaje być podporządkowywana oddechowi. Tym samym czas trwania w niej wydłuża się. Wprowadzenie korekt zmierzających do optymalnego ułożenia ciała wymaga czasu i – co istotne – uwagi. W metodzie Iyengara ułożenie ciała, wrażenia z niego płynące stały się przedmiotem studiów, punktem, wokół którego koncentruje się uwaga praktykującego. Dlatego Iyengar widzi w praktyce asany samą medytację. Prowadzona z uwagą praktyka asany wprowadza umysł w stan medytacyjny.

więcej

Rzec można, że u Iyengara jest dokładnie odwrotnie. Asana została wyjęta z kontekstu sekwencji. Uzyskując autonomię stała się przedmiotem wieloletnich, dogłębnych i prowadzonych z ogromnym zaangażowaniem – studiów, jakim poświęcił swoje życie BKS Iyengar. Co jest rezultatem tej inwestygacji? Bardzo specjalna technika wykonywania asany, w której kluczowym elementem jest jej kształt, a ściślej dążenie do strukturalnie poprawnego ułożenia ciała.

więcej

Weźmy jednak to, co zostało z praktyki asany w Ashtandze pod lupę. Lupę tę bierze do ręki nauczyciel Iyengara. Co zatem, jako osoba o wykształceniu iyengarowskim mogę dostrzec w asanie? Widzę przede wszystkim strukturę i budowaną na jej podstawie dynamikę. Sądzę, że u Pattabhi Joisa dynamika asany samej w sobie nie istnieje – akcja pojawiająca się w asanie służy budowaniu dynamiki większej całości jaką jest sekwencja.

więcej

Zgodnie z podobnym scenariuszem przebiegł mój ostatni egzamin zdawany przed komisją – a generalnie przedostatni – Senior Intermediate I. W 2008 roku zdawałam go również pod okiem Corin w asyście seniorów z Polski na własnej sali – poddawana w pojedynkę próbie przez ok. 7 godzin. Do dziś jestem jej niezmiernie wdzięczna za lekcje, które od niej odebrałam w formie tych dwóch egzaminów. Jej bezkompromisowa dociekliwość nadawała każdemu rozstrzygnięciu na macie głębokie znaczenie. Pokazała mi, że zasady pracy w asanach są bardzo ważne i precyzyjnie określają co i w jakich warunkach jest właściwe.

więcej

Ruch dla Feldenkraisa stał się wehikułem dla uwagi, która podążając za zmianami w ciele, które ten ruch wywołuje wpływa na odkrywanie nowych możliwości wykonania go. Nie jest tu istotna szybkość, zakres czy tor przebiegu ruchu oraz obszar ciała, jaki w nim uczestniczy. Istotne jest to, aby rejestrować co dzieje się z częściami ciała w ruch zaangażowanymi. Aby dać przestrzeń uwadze ruchy stają się niezwykle proste, wykonywane początkowo w nieznacznym zakresie i powoli.

więcej