Kategoria: Joga w Indiach – Instytut Iyengara (RIMYI)

Wątki poruszane przez niego układały się w pewien dość spójny obraz metody Iyengara jako projektu otwartego pod wieloma względami. Tę otwartość sytemu Prasiant zarysowywał na kilku osiach. Po pierwsze na osi czasowej, kiedy mówił o ewolucji metody i tym samym o przyzwoleniu na kolejne modyfikacje jej składowych. W tym kontekście jawi się ona jako twór żywy podlegający naturalnym procesom przemiany, dojrzewania ale i dostosowywania do okoliczności…

więcej

Sama formuła owego seminarium będącego hybrydą warsztatów jogi – gdzie jest przestrzeń na praktykę i jej doświadczenie – oraz panelu wykładowo-dyskusyjnego zadania tego nie ułatwia. Wiadomo było, że zgromadziliśmy się tam aby rozmawiać o trybie szkolenia i egzaminowania nauczycieli jogi. Nikt się jednak nie spodziewał, że zagadnienia te obejmą również system certyfikacyjny.

więcej

W tym ogólnym zamieszaniu nie bardzo znalazłam przestrzeń na to aby rozejrzeć się po Instytucie – poczuć ponownie jego atmosferę. Okazja ku temu nadarzyła się kilka dni później. W przerwie między zajęciami wybrałam się tam, żeby wymienić walutę. Czasami bankierzy przychodzą do RIMYI i to niezwykle ułatwia sprawę. Poza nimi w holu Instytutu w zasadzie nie było nikogo. Sklep z książkami był nieczynny, sala na górze pusta i ciemna. Podwórko oddzielające budynek szkoły od mieszkania Iyengarów również świeciło pustkami. Udałam się na górę aby pobyć chwilę w sali do praktyki. Wszystko wyglądało identycznie tak samo jak wcześniej a jednak biła z tego miejsca jakaś przejmująca pustka.

więcej

Indie przywitały mnie z otwartymi ramionami. Tak jest zawsze, kiedy przyjeżdżam do nich pełna obaw i rezerwy. Jednak następnym razem po pokonaniu wewnętrznego oporu – kolejna wizyta nie jest już tak pomyślna i nie wszystko idzie gładko. Przy okazji ostatniego pobytu zapoczątkowałam zwyczaj odbywania krótkiej adaptacji na Goa – poprzedzającej właściwy cel mojej podróży.

więcej

Punkt widzenia Gity, który jest tak bliski moim intuicjom w kwestiach, o których Prasiant wyraża się w języku bardzo abstrakcyjnym, można zawrzeć w jej uwadze rzuconej w trakcie zajęć: „Czy wy jesteście już tak rozwinięci duchowo, że nie możecie porządnie wyprostować nóg i rąk?”. Rozważania Prasianta zupełnie od tego prostowania abstrahują, zakładają to jak oczywistą przesłankę, o której nawet nie trzeba wspominać.

więcej

Początkowo wydała mi się dość porywcza i surowa. Jednak wkrótce odkryłam, że te cechy wypływają z jej niebywałego zaangażowania w rolę nauczyciela, totalnego oddania temu, co robi. Jest absolutnie skupiona w trakcie klasy, jej zajęcia mają zwarty rytm. Nawet, kiedy przerywa sekwencję, żeby nam coś dłużej wyjaśnić przykuwa uwagę słuchaczy utrzymując rytm narzucony w trakcie wykonywania asan.

więcej