Tag: Yoganusiasanam

Na potrzeby tego wykładu Abhi przestudiowała dostępną korespondencję mailową Gurujiego dotyczącą treningów. Fragmenty jego wypowiedzi z wybranych – w miarę aktualnych maili – były projektowane na ekranie i każdy z nas mógł je osobiście przeczytać. W tych wypowiedziach przewijał się jeden i ten sam wątek – kandydaci przestępujący do kształcenia w takiej formie powinni być odpowiednio dojrzali – zarówno w sensie praktyki asan i pranayam jak też w wymiarze osobowościowym. Innymi słowy ich ciało i umysł miały być już „przepalone praktyką”.

więcej

Dwa kolejne wystąpienia Abhi miały formę prezentacji – podobnie jak wcześniejsze – wygłoszone drugiego dnia – dotyczące nowego systemu certyfikacyjnego. Oba jednak miały pewną cechę wspólną – oscylowały mianowicie wokół dychotomii. Pierwsze z nich zatytułowane było „Core of Iyengar Yoga” traktowało między innymi o formalnym vs nieformalnym sposobie kształcenia – poznawania. Drugie zaś odnosiło się do ważkiej kwestii treningów nauczycielskich – opierało się na podziale doświadczenia edukacyjnego na subiektywne i obiektywne. Spróbuję przybliżyć obie pary pojęć w kontekście wystąpień Abhi.

więcej

Prasianta interesował również udział ego w procesie uczenia się, stawania nauczycielem. Podkreślał on ważność bycia uczniem niezależnie od bycia nauczycielem ponieważ bycie uczniem gwarantuje nieustanne zainteresowanie tematem, drążenie – a to jest najważniejszym elementem praktyki. Motywacją do praktyki nie powinno być – wykonanie pozycji i jej doskonałość ale ciekawość i dociekliwość.

więcej

Zanim dobrze usiadłam na swoim miejscu – choć przyszłam punktualnie – Abhi zdążyła otworzyć swoje przemówienie przechodząc natychmiast do konkretów. Na tablicy widniał slajd pokazujący, które stopnie nauczycielskie dotychczasowego systemu zostaną przyporządkowane do nowych stopni sytemu, obowiązującego od … wczoraj (dzień rozpoczęcia Yoganusiasanam). Raya wręczył mi skrypt – podobnie jak innym tam obecnym – zawierający wstępny zapis założeń zupełnie nowego podejścia do egzaminów i nowego systemu stopni nauczycielskich.

więcej

Wątki poruszane przez niego układały się w pewien dość spójny obraz metody Iyengara jako projektu otwartego pod wieloma względami. Tę otwartość sytemu Prasiant zarysowywał na kilku osiach. Po pierwsze na osi czasowej, kiedy mówił o ewolucji metody i tym samym o przyzwoleniu na kolejne modyfikacje jej składowych. W tym kontekście jawi się ona jako twór żywy podlegający naturalnym procesom przemiany, dojrzewania ale i dostosowywania do okoliczności…

więcej

Sama formuła owego seminarium będącego hybrydą warsztatów jogi – gdzie jest przestrzeń na praktykę i jej doświadczenie – oraz panelu wykładowo-dyskusyjnego zadania tego nie ułatwia. Wiadomo było, że zgromadziliśmy się tam aby rozmawiać o trybie szkolenia i egzaminowania nauczycieli jogi. Nikt się jednak nie spodziewał, że zagadnienia te obejmą również system certyfikacyjny.

więcej