Blog

Od prawie 8 lat jestem mamą. Zostałam nią dość późno, bo mając prawie 42 lata. Widoki na moje macierzyństwo pojawiły się dopiero koło czterdziestki, bo wcześniej cierpiałam na poważne zaburzenia miesiączkowania. Przez całą młodość okres miewałam 2-4 razy w roku. Wiedziałam też, że bardzo źle reaguję na hormony syntetyczne. Moja zwykłą praktyka jogi nie pomagała.

Zmieniło się to dopiero pod wpływem celowanej – ułożonej pod mój problem praktyki terapeutycznej, którą zaordynowała mi Gita Iyengar. Jak do tego doszło?

więcej

Podobnie jest w wypadku postrzegania kobiet po urodzeniu dziecka. Ciąża się zakończyła, dziecko jest już poza organizmem kobiety – nie ma zatem przeszkód, aby zacząć prace nad przywróceniem ciału atrakcyjności sprzed ciąży. I osoby wiedzione tym przekonaniem przystępują do prac nad redukcją tkanki tłuszczowej, wzmacnianiem brzucha, wysmuklaniem nóg. Korzystają często w tym celu z praktyki asan. Nic bardziej błędnego. Dlaczego – ponieważ istotą praktyki po rozwiązaniu jest właśnie Vairagya.

więcej

Wszystko zaczęło się od Wschodnioeuropejskiej Konwencji Jogi Iyengara w Częstochowie 29 kwietnia – 1 maja 2002 prowadzonej przez Gitę Iyengar. Gita nie tylko zaprosiła nas – dyplomowanych nauczycieli jogi Iyengra na kolację, na której przekazała wolę swojego ojca BKS Iyegara dotyczącą utworzenia tu w Polsce stowarzyszenia, ale też – ofiarowała na ten cel przychody z konwencji. I tak się stało – stowarzyszenie zostało powołane do życia jesienią tego samego roku. Mniej więcej wtedy w 2003 (20 lat temu) zostałam członkiem tej organizacji.

więcej

Zaczęło się jeszcze na warsztatach u mojego nauczyciela, któremu poświęciłam tu cykl wpisów. Byłam w sierpniu we Florencji i na tychże warsztatach zaczęłam odczuwać ból lewego biodra. Prosto stamtąd pojechałam „na świętokrzyskie odludzie” prowadzić dwa turnusy „Jogi_Spa”. Ból w biodrze zaczął się nasilać. To, co łączyło oba warsztaty – Davida i mój – to przewaga pracy z rotacją uda na zewnątrz.

więcej

Prowadząc warsztaty jogi dla nauczycielek/ nauczycieli jogi staram się propagować inną kulturę podejścia do ciała. Opartą na szacunku dla jego potrzeb. I właśnie w zgodzie z tym podejściem pokazuję, co warto robić w ciąży a co nie wniesie nic wspierającego organizm przeszłej mamy oraz co może wiązać się nawet z ryzykiem kontuzji. Praktyka ma wspierać nas po każdym względem – fizycznym, organicznym, mentalnym, a nie realizować zamierzenia płynące z naszych oczekiwań, dążności do osiągów czy ambicji.

więcej

Bardzo poruszył mnie obraz będący punktem odniesienia dla pytania od jednej z uczestniczek warsztatu poświęconego praktyce asan w czasie ciąży. Kiedy stanęła mi przed oczami postać kobiety z brzuchem w Urdhva Dhanurasanie do tego rozpiętej na dwóch paskach ciągniętych przez innych uczestników zajęć po prostu poczułam złość.

więcej