Tag: asany

Zaczęło się jeszcze na warsztatach u mojego nauczyciela, któremu poświęciłam tu cykl wpisów. Byłam w sierpniu we Florencji i na tychże warsztatach zaczęłam odczuwać ból lewego biodra. Prosto stamtąd pojechałam „na świętokrzyskie odludzie” prowadzić dwa turnusy „Jogi_Spa”. Ból w biodrze zaczął się nasilać. To, co łączyło oba warsztaty – Davida i mój – to przewaga pracy z rotacją uda na zewnątrz.

więcej

Nawet proste „open your eyes!” rzucone tonem nieznoszącym sprzeciwu do osoby, obok której Gita akurat przechodziła miało niezwykłą moc. Bo kiedy spojrzałam na postawę ciała tej pani i jej na wpół przymknięte powieki dotarło do mnie, że całe jej ciało manifestuje poczucie „bycia ponad to, co się tu dzieje”. To nie było nic wyrachowanego, chwilowa utrata kontroli – chwila zamyślenia, takiej małej mentalnej drzemki – stworzyła szparę, przez którą – wymsknęła się postawa wyższościowa, gdzieś pewnie znajdująca się poza zasięgiem refleksji.

więcej

Przyjrzyjmy się przykładowej sytuacji, w której u ucznia dochodzi do głosu jego „ego”. Posłużę się tu bardzo starą anegdotą o Gurujim, która jest w gruncie rzeczy zabawna i w celu rozśmieszenia była opowiadana przez mojego nauczyciela. Rzecz dzieje się w RIMYI na sali do praktyki w trakcie klasy uczonej przez BKSa. Oczywiście praktyka dotyczy Trikonasany – Guruji dostrzega, że uczennica wykonuje ją na niewłaściwą stronę. Przerywa ciąg instrukcji – podchodzi i zirytowanym głosem mówi:

– Robisz Trikonasanę na złą stronę!

– Tak jest Guruji – robię to na złą stronę.

– Nie dyskutuj ze mną – odpowiada mocno już zirytowany Mistrz.

więcej

W umyśle znajdują się nasze mechanizmy poznawcze i wykonawcze. Te drugie to – w uproszczeniu – skrypty zgodnie, z którymi postępujemy zakładając określoną sytuację na zewnątrz. Owe sposoby reagowania na rzeczywistość obejmują szerokie spektrum fenomenów – nie tylko samo zachowanie/działanie czy też jego zaniechanie ale również to, co przeżywamy – nasze reakcje emocjonalne.
To, co nazwałam tu skryptem jest pewnym utrwalonym wzorcem powtarzanym wielokrotnie w przeszłości – rodzajem nawyku. Tak, można mieć nawykowy sposób reagowania emocjonalnego, który będzie rządził naszym działaniem bynajmniej nie w sposób, który podnosi jego efektywność.

więcej

I tu spotykają się dwa cele – terapeutyczny i ten – przygotowujący ciało do praktyki pranayamy i innych wyższych członów. Środkiem do ich osiągnięcia jest właśnie dążenie do symetrii czy też do harmonizowania ciała. Bo nie tylko o symetrię całej sylwetki chodzi ile o równowagę między: stronami ciała (prawa/lewa) czy stronami części ciała (wewnętrzna/zewnętrzna, przód/tył). Zaprowadzenie tej równowagi zapewnia nam swobodę ruchu – usuwa ból z części przenoszących nadmierne obciążenia oraz nie wywołuje go kiedy zasiadamy do medytacji.

więcej

Skoro poruszamy się w sferze doznaniowej – nawet sensualnej – gdzie fundamentem dla pracy z umysłem jest czucie ciała i wiemy, że jest ono niezwykle intymnym – dostępnym jedynie osobie praktykującej obszarem – jak w tym uniwersum wrażeń można być prowadzonym przez kogoś z zewnątrz?

więcej